'Mijn CI heeft mijn leven verrijkt'
Jenny Hachmang draagt sinds augustus 2010 haar cochleair implantaat
‘Mijn CI heeft mijn leven verrijkt’
Jenny Hachmang (33) is sinds haar geboorte zwaar slechthorend. Ze had er nooit over nagedacht of een cochleair implantaat iets voor haar kon betekenen, maar toen ze ontdekte dat haar spraakverstaan er sterk door kon verbeteren, was de beslissing snel genomen: ze zou zich laten opereren.
Is je leven veranderd door je cochleair implantaat?
‘Ik ben zwaar slechthorend geboren en weet dus eigenlijk niet beter. Met hoortoestellen kon ik 20% spraakverstaan, maar ik heb nooit het idee gehad dat ik heel veel miste. Ik werkte op een school voor kinderen met een auditieve beperking, dus mijn gehoorverlies viel helemaal niet op. Achteraf gezien ben ik natuurlijk wel situaties uit de weg gegaan. In de motorzaak van mijn man durfde ik bijvoorbeeld geen klanten te woord te staan. Nu met mijn cochleair implantaat is mijn zelfvertrouwen groter en durf ik wel op klanten af te stappen om een praatje te maken. Vroeger zou ik nooit een baan gewild hebben in een goed horende bedrijfsomgeving, maar met mijn cochleair implantaat zou ik dat nu wel durven.’
Wanneer begon je over een cochleair implantaat te denken?
‘Met mijn hoortoestellen kon ik me prima redden en ik was een kei in liplezen. Althans, dat was mijn beleving en ik had er vrede mee. Op mijn werk was mijn gehoorverlies geen issue. Hoortoestellen en ook cochleaire implantaten zijn daar heel gewoon, want kinderen met een gehoorverlies krijgen steeds vaker één of twee CI’s. Toch heb ik nooit gedacht dat een cochleair implantaat iets voor mij zou zijn, want ik redde me toch prima met mijn hoortoestellen en liplezen? Maar nadat ik via mijn werk naar een informatiebijeenkomst was geweest begon ik toch te twijfelen: zou een cochleair implantaat ook iets voor mij zijn?’
Wat miste je zonder cochleair implantaat?
‘Mijn twee jonge kinderen kon ik goed verstaan met mijn hoortoestellen; ze maakten altijd eerst oogcontact en articuleerden duidelijk. Maar als ze met elkaar praatten, dan kon ik niet horen wat ze zeiden. En vriendjes of vriendinnetjes die op bezoek kwamen, articuleerden vaak niet duidelijk waardoor ik geen idee had waar ze het over hadden. Na de informatiebijeenkomst heb ik me aangemeld bij het ziekenhuis om te laten onderzoeken of ik een geschikte kandidaat zou zijn voor een cochleair implantaat. Dat bleek het geval. Met hoortoestellen kon ik 20% spraakverstaan; met een CI zou dat minimaal 60% zijn. Dat zou betekenen dat ik mogelijk ook zou kunnen bellen. Ongelooflijk dat dat voor mij mogelijk zou kunnen zijn.’
Heb je lang getwijfeld?
‘Nee, het ging allemaal heel snel. In mei 2010 had ik op mijn werk de informatiebijeenkomst over cochleaire implantatie en in augustus 2010 werd ik geopereerd. Voordat het zover was, mocht ik kiezen welk implantaat ik wilde. Tja, en dan is het kiezen tussen een Maserati en een Ferrari, maar wel zónder proefrit. Ik heb gekozen voor Advanced Bionics. Je kunt een cochleair implantaat niet even uitproberen, maar op papier leek dit implantaat mij het meest te kunnen bieden. De operatie verliep heel voorspoedig en zeven weken later werd voor het eerst de spraakprocessor, de Harmony, aangesloten. Wat klonk dat anders!’
Hoe is het om te leren horen met een cochleair implantaat?
‘De revalidatie was pittig. Het leren horen ging goed, maar koste me veel energie. Gelukkig hoefde ik tijdens de eerste twee weken van mijn revalidatie niet te werken en kon ik me volledig richting op alle nieuwe geluiden. Na drie maanden kon ik 61% spraakverstaan en na een jaar zelfs 86%. Bovendien kon ik drie maanden na de operatie telefoneren. Eerst alleen simpele feiten uitwisselen, maar daarna ook echte gesprekken; dit had ik niet durven hopen.’
Inmiddels ben je drie jaar verder…
‘En draag ik mijn CI de hele dag. Het heeft mijn leven verrijkt. Ik vind het heerlijk om mijn kinderen te kunnen horen praten en te horen wat ze elkaar vertellen. En als ik onderweg in de auto de radio aan heb staan, dan herken ik liedjes, kan ik hier en daar de tekst verstaan en hoor ik flarden van wat de presentator vertelt. Geluiden klinken wel anders nu, maar liedjes uit de jaren 90 herken ik alleen al aan de melodie. Mede dankzij logopedie verbetert mijn gehoor nog steeds en blijf ik geluiden (her)ontdekken. Ook geluiden waarvan ik het bestaan nooit had vermoed, zoals rollende bladeren in de herfst. Dat schurende geluid, prachtig!'