Ervaringsverhaal Maaike: ‘Ik hoor mijn man nu zingen als hij de vaatwasser uitruimt’
Maaike van der Hagen (36) besloot in 2013 voor een cochleair implantaat (CI) te gaan. Ze had een valse start, maar zou nu niet meer zonder CI kunnen. ‘Zo fijn om mijn partner Jeroen te horen als hij het gras maait of hem horen zingen bij het uitruimen van de vaatwasser’.
Hoe was het om te leven met je slechthorendheid voor je CI?
‘Ik heb een paar jaar serieus getwijfeld of ik een CI zou willen. Ik merkte dat het me steeds meer energie ging kosten om mijn leven te leiden zoals ik dat wilde. Een avondje gezelligheid koste me veel energie en ik had moeite met concentreren, liplezen, bedenken wat er gezegd zou zijn en bluffen. Van de paar slechthorenden die ik ken, koos de een na de ander voor een CI. De resultaten waren positief. Uiteindelijk heb ik mij laten onderzoeken in Utrecht en bleek ik in aanmerking te komen. Het idee dat het kon gaf me rust, maar ik was er nog niet aan toe om daadwerkelijk de stap tot een operatie te zetten.’
Uiteindelijk heb je het wel gedaan. Wat was voor jou de doorslaggevende factor?
‘Toen mijn zoon geboren werd, veranderde mijn perspectief. Hem te kunnen horen was dé reden waarom ik besloot een CI te nemen. Als moeder werd het horen belangrijker, ook vanwege de verantwoordelijkheid naar mijn zoon toe. Met mijn zoon Tom in huis moest ik alle kanalen openzetten om te weten wat hij aan het doen was in de andere ruimte. Zou ik toch niet voor een CI gaan? Dan zou ik hem immers gemakkelijker horen en verstaan. In combinatie met de vermoeidheid die me al jaren parten speelde, ben ik me langzaam gaan terugtrekken uit bepaalde situaties. Daardoor kwam het gevoel dat ik er klaar voor was en uiteindelijk was het in mei 2013 zover.’
Hoe verliep de operatie?
‘De operatie zelf ging goed, het deed me niet zo veel. Ik voelde me goed, had niet al te veel last en had het idee dat ik zo weer op de been zou zijn. Na een paar dagen mocht ik naar huis en kon ik herstellen. Daar merkte ik dat het toch wel tegenviel en ik meer tijd nodig had om te herstellen dan ik van tevoren had gedacht. Ik ben in mei 2013 geopereerd en in juli van dat jaar aangesloten. Bij de proefaansluiting hoorde ik helemaal niks, maar daarover had ik gelezen op internet. Geen paniek dus. Bij de eerste echt aansluiting hoorde ik wel wat. Ik hoorde alle elektrodes en het klonk goed. Ik hoorde al echt geluiden waarin ik verschil hoorde.
Wat hoor je nu wel, wat je zonder CI niet hoorde?
‘Ik hoor nu heel veel. Het mooiste geluid vond ik het drinken van ons dochtertje Lize. Die klokkende geluidjes, het slikken. Nu kan ik goed horen of ze drinkt of niet. Het geeft een nieuwe dimensie aan deze toch al intieme ervaring. Mijn kinderen ‘mama!’ horen roepen van een afstand is ook fijn. Andere leuke geluiden vind ik het tikken van regendruppels op mijn muts, het geluid van slippers, het zuigende geluid van blote voeten op het laminaat. Het gesis van olie in de pan, het piepje van de magnetron of het piepje van de deurvergrendeling van de auto. En wat dacht je van kinderen die stiekem rijstwafels uit de keukenla vissen of vlokken rondstrooien over de vloer? Allemaal van dit soort geluiden. Geluiden die ik nooit eerder hoorde of alleen als ik er dichtbij was.’
Hoe reageren je familie en vrienden op je CI?
‘Mijn ouders gevraagd en vriendinnen geven aan dat ik nu sneller reageer en dat ik makkelijker mee lijk te komen in gesprekken. Ik ben minder sterk gefocust op het mondbeeld en daardoor heb ik een meer ontspannen luisterhouding. Er zijn mensen die niet zo veel verschil merken en er zijn mensen die behoorlijk veel verschil merken. Mensen die mij niet zo vaak zagen en hoorden, merkten bijna allemaal op dat ik melodieuzer ben gaan praten, dat ik meer intonatie gebruik. Mijn stem klinkt beter en minder nasaal. Mensen die mijn stem gewend zijn, viel dit minder op.’
Wat doet geluid met je?
‘Heel veel. De grootste verandering is eigenlijk het vergroten van mijn contact met de omgeving. Het horen van geluiden uit de omgeving geeft mij een gevoel van verbondenheid, ruimtelijkheid en aanwezigheid van anderen om mij heen. De wereld is groter met gehoor, dan wanneer je alleen maar kunt zien. Ik vind het heerlijk rustgevend om in huis bezig te zijn en ondertussen op de achtergrond mijn kinderen te horen spelen of mijn partner Jeroen te horen als hij het gras maait. Of hem te horen zingen bij het uitruimen van de vaatwasser.
Je hebt je CI nu ruim twee jaar, hoe bevalt het?
‘Het CI bevalt heel goed. Ondanks de valse start waarin ik wat complicaties heb gehad met mijn gehoorzenuw. Ik bleek last te hebben van overstimulatie, waardoor ik alleen hoge of lage tonen hoorde en niets er tussenin. Ik heb mijn CI twee weken niet gedragen en dat hielp. Het ging daarna een stuk beter. Over het algemeen kan ik zeggen dat, ondanks die gevoelige gehoorzenuw, ik daadwerkelijk winst geboekt heb met de komst van mijn CI. Soms hoor ik gesprekken wat minder goed, maar dat kan liggen aan verschillende factoren zoals de akoestiek, de stem van de gesprekspartner of de hoeveelheid omgevingslawaai. Vroeger deed ik mijn best om het toch te verstaan, nu neem ik dan gewoon even een luisterpauze. Terugkijkend kan ik zeggen dat ik er heel blij mee ben.’
CI-infobijeenkomst: kom in contact met CI-gebruikers
Hoe is het om te horen met een cochleair implantaat? Kun je beter deelnemen aan gesprekken en genieten van muziek of geluiden die je vroeger hoorde? En wat komt er allemaal kijken bij een CI-traject, operatie en revalidatie? Kom op dinsdag 15 december of woensdag 16 december 2015 in contact met CI-gebruikers en ontdek de (on)mogelijkheden van een CI. KIjk voor meer informatie op de website van Doof.nl
Hoe was het om te leven met je slechthorendheid voor je CI?
‘Ik heb een paar jaar serieus getwijfeld of ik een CI zou willen. Ik merkte dat het me steeds meer energie ging kosten om mijn leven te leiden zoals ik dat wilde. Een avondje gezelligheid koste me veel energie en ik had moeite met concentreren, liplezen, bedenken wat er gezegd zou zijn en bluffen. Van de paar slechthorenden die ik ken, koos de een na de ander voor een CI. De resultaten waren positief. Uiteindelijk heb ik mij laten onderzoeken in Utrecht en bleek ik in aanmerking te komen. Het idee dat het kon gaf me rust, maar ik was er nog niet aan toe om daadwerkelijk de stap tot een operatie te zetten.’
Uiteindelijk heb je het wel gedaan. Wat was voor jou de doorslaggevende factor?
‘Toen mijn zoon geboren werd, veranderde mijn perspectief. Hem te kunnen horen was dé reden waarom ik besloot een CI te nemen. Als moeder werd het horen belangrijker, ook vanwege de verantwoordelijkheid naar mijn zoon toe. Met mijn zoon Tom in huis moest ik alle kanalen openzetten om te weten wat hij aan het doen was in de andere ruimte. Zou ik toch niet voor een CI gaan? Dan zou ik hem immers gemakkelijker horen en verstaan. In combinatie met de vermoeidheid die me al jaren parten speelde, ben ik me langzaam gaan terugtrekken uit bepaalde situaties. Daardoor kwam het gevoel dat ik er klaar voor was en uiteindelijk was het in mei 2013 zover.’
Hoe verliep de operatie?
‘De operatie zelf ging goed, het deed me niet zo veel. Ik voelde me goed, had niet al te veel last en had het idee dat ik zo weer op de been zou zijn. Na een paar dagen mocht ik naar huis en kon ik herstellen. Daar merkte ik dat het toch wel tegenviel en ik meer tijd nodig had om te herstellen dan ik van tevoren had gedacht. Ik ben in mei 2013 geopereerd en in juli van dat jaar aangesloten. Bij de proefaansluiting hoorde ik helemaal niks, maar daarover had ik gelezen op internet. Geen paniek dus. Bij de eerste echt aansluiting hoorde ik wel wat. Ik hoorde alle elektrodes en het klonk goed. Ik hoorde al echt geluiden waarin ik verschil hoorde.
Wat hoor je nu wel, wat je zonder CI niet hoorde?
‘Ik hoor nu heel veel. Het mooiste geluid vond ik het drinken van ons dochtertje Lize. Die klokkende geluidjes, het slikken. Nu kan ik goed horen of ze drinkt of niet. Het geeft een nieuwe dimensie aan deze toch al intieme ervaring. Mijn kinderen ‘mama!’ horen roepen van een afstand is ook fijn. Andere leuke geluiden vind ik het tikken van regendruppels op mijn muts, het geluid van slippers, het zuigende geluid van blote voeten op het laminaat. Het gesis van olie in de pan, het piepje van de magnetron of het piepje van de deurvergrendeling van de auto. En wat dacht je van kinderen die stiekem rijstwafels uit de keukenla vissen of vlokken rondstrooien over de vloer? Allemaal van dit soort geluiden. Geluiden die ik nooit eerder hoorde of alleen als ik er dichtbij was.’
Hoe reageren je familie en vrienden op je CI?
‘Mijn ouders gevraagd en vriendinnen geven aan dat ik nu sneller reageer en dat ik makkelijker mee lijk te komen in gesprekken. Ik ben minder sterk gefocust op het mondbeeld en daardoor heb ik een meer ontspannen luisterhouding. Er zijn mensen die niet zo veel verschil merken en er zijn mensen die behoorlijk veel verschil merken. Mensen die mij niet zo vaak zagen en hoorden, merkten bijna allemaal op dat ik melodieuzer ben gaan praten, dat ik meer intonatie gebruik. Mijn stem klinkt beter en minder nasaal. Mensen die mijn stem gewend zijn, viel dit minder op.’
Wat doet geluid met je?
‘Heel veel. De grootste verandering is eigenlijk het vergroten van mijn contact met de omgeving. Het horen van geluiden uit de omgeving geeft mij een gevoel van verbondenheid, ruimtelijkheid en aanwezigheid van anderen om mij heen. De wereld is groter met gehoor, dan wanneer je alleen maar kunt zien. Ik vind het heerlijk rustgevend om in huis bezig te zijn en ondertussen op de achtergrond mijn kinderen te horen spelen of mijn partner Jeroen te horen als hij het gras maait. Of hem te horen zingen bij het uitruimen van de vaatwasser.
Je hebt je CI nu ruim twee jaar, hoe bevalt het?
‘Het CI bevalt heel goed. Ondanks de valse start waarin ik wat complicaties heb gehad met mijn gehoorzenuw. Ik bleek last te hebben van overstimulatie, waardoor ik alleen hoge of lage tonen hoorde en niets er tussenin. Ik heb mijn CI twee weken niet gedragen en dat hielp. Het ging daarna een stuk beter. Over het algemeen kan ik zeggen dat, ondanks die gevoelige gehoorzenuw, ik daadwerkelijk winst geboekt heb met de komst van mijn CI. Soms hoor ik gesprekken wat minder goed, maar dat kan liggen aan verschillende factoren zoals de akoestiek, de stem van de gesprekspartner of de hoeveelheid omgevingslawaai. Vroeger deed ik mijn best om het toch te verstaan, nu neem ik dan gewoon even een luisterpauze. Terugkijkend kan ik zeggen dat ik er heel blij mee ben.’
CI-infobijeenkomst: kom in contact met CI-gebruikers
Hoe is het om te horen met een cochleair implantaat? Kun je beter deelnemen aan gesprekken en genieten van muziek of geluiden die je vroeger hoorde? En wat komt er allemaal kijken bij een CI-traject, operatie en revalidatie? Kom op dinsdag 15 december of woensdag 16 december 2015 in contact met CI-gebruikers en ontdek de (on)mogelijkheden van een CI. KIjk voor meer informatie op de website van Doof.nl
0
Comments