spraakverstaanbaarheid ?????
Volgens de definitie van "spraakverstaanbaarheid" geld algemeen een gesprek kunnen voeren en verstaan in een rumoerige omgeving. Helaas wordt dit niet toegepast tijdens de gehoortesten in een geluidsarme cabine,maar uitsluitend wat ruis uit dezelfde speaker als de armetirige èènlettergreep woordjes. Zelfs als na de verlengde intervaltijd tussen de woorden de klinker weet te benoemen wordt het goedgerekend. Resultaat:uw spraakverstaan is bovengemiddeld,dus goed. Met mijn CI-Neptune ging het aanvankelijk goed in stille omgeving maar vanaf de eerste dag wordt mijn stem en de stem van de aangesproken persoon volledig weggedrukt door simpel omgevingsgeluid. ook de spoorwegbel en hulpdienst sirene's hoor ik pas als ze naast me staan. Dat komt wel goed als we de clear voice geinstaleerd hebben. NEE dus,de 120 resolutie die daar voor nodig is en geinstaleerd was, hielpen niet is er weer afgehaald omdat het niet meer te fitten valt omdat het gehoor ontzettend resoneerd en onverstaanbaar is geworden. Het implantaat lekt geen stroom en ZAL dus wel goed zijn. Het implantaat vervangen zouden op kosten van het ziekenhuis komen en een nieuw implantaat zou wel eens veel slechter uit kunnen pakken. Ook de virale infectie 5 dagen na de operatie zou de schuldige kunnen zijn. Kortom het "gesprek (liplezen voor mij) met de KNO arts is èèn groot wegwuifgebaar geworden met het spraakverstaanbaarheids diagram als prominent middelpunt. Met de boodschap dat het" tussen" mijn oren zit kon ik gaan. Wie o wie herkend dit en gaarne ook reacties op de gehoortestmethode. groet Willem.
Comments
Ik hecht weinig waarde aan de scores die ik haal bij de woordenlijstjes. 58% terwijl ik niet echt op zat te letten vind ik beter dan 80% bij volle concentratie. Onlangs had ik nog 35% goed met enkel hoortoestel en geen ci. Dat betekend dat 1 van de drie klanken meestal wel goed was en soms nog een tweede ook.
Wat zijn jouw verwachtingen van je ci? En hoe zijn je huidige resultaten?
Het geheel zoals jij het beschrijft is precies op mij van toepassing, ik heb dezelfde ervaring en kan alles nog maar heel slecht volgen als er een gesprek wordt gevoerd met meerdere mensen, maar ook met een enkele gesprekspartner heb ik nog erg veel moeite, en dit alles na ruim een jaar een CI te hebben.
Hallo Abr,
De verwachtingen voor mij zijn niet zo goed omdat de KNO arts,ondanks dat ik hem 1 op 1 in een stille ruimte niet kan verstaan. De discussie tussen ons over hoe spraakverstaanbaarheid gemeten wordt loopt nogal uiteen. Een ruis op 1 toon door de woordjes uit een geluidsbron, staat m.i totaal buiten de werkelijke verstaanbaarheid in de buitenwereld waar het geluid van alle kanten komt. Het nare voor mij is dat het ook nog eens ontzettend resoneerd,wat niet weg te fitten valt. Dus spraak in zinnen tettert over elkaar heen en alleen de klinkers zijn er vaak wel uit te halen,wat tevens mijn ondergang betekend in de resultaten van de gehoortesten. Bovengemiddeld alleen op klank van de klinkers, maar bijna geen enkel woordje. Laat staan als er woorden zouden zijn met meerdere lettergrepen. Maar die testen mogen niet evenals geluid op de achtergrond tijdens de test is zelfs verboden door de fabrikant van het CI. Kort gezegd : Operatie is geslaagd,bovengemiddeld spraakverstaan,dus niet zeuren en je moet het hier maar mee doen. Bovendien,hetgeen ik buiten aan klinkers kan raden in een gesprek wordt volledig weggedrukt door omgevingsgeluid in winkels,overdekte ruimte's,auto's,huiskamer,ieder extern geluid eigenlijk. En dan klinken ze ook nog knetter hard. Ik ben aan 2 kanten doof en moet het dus met 1 CI en spraakafzien maar zien te redden . Eèn grote deceptie dus.
Groet Willem.
Hallo Maybellene,
Ik ben in juni 2012 geopereerd en was goed bezig in het begin, maar in augustus stortte het gehoor weer in en werd alleen maar onduidelijker. de een zegt ,het implantaat is misschien niet helemaal goed en de ander zegt dat het tussen mijn oren zit. Of dat zo is betwijfel ik,in ieder geval zit het wel in mijn hoofd,dat is zeker. Een opgelopen virus infectie na de operatie kan ook de oorzaak zijn wordt mij wijs gemaakt of een teruglopende gehoorzenuw. Alles kan de oorzaak zijn behalve hun. Intussen heb ik op een site gelezen dat in Belgie (Antwerpen) wel met achtergrond geluid (radio)gewerkt wordt door de logopediste tijdens de hoortraining. Wel knap van zo'n CI team die zeggen te weten hoe ik het hoor en dat het uitstekend is. Jammer alleen voor mij dat ik niet normaal een brood kan kopen zonder de mensen recht aan te moeten kijken om hun spraak af te lezen. In ieder geval bedankt voor je reactie,en het sterkt mij in de gedachte dat ik misschien toch minder getikt ben dan dat hun beweren.
Groet en bedankt Willem.
Hallo Willem,
Je antwoord aan Abr. en mij lijkt of ik het zelf geschreven heb, ik heb precies dezelfde ervaring met het CI als jij.
Ik werd in oktober 2011 geopereerd en kreeg in november de eerste test.
Bij de laatste test kwam ik niet verder dan 44% dus daar mankeert ook nog wel wat aan.
Ook met bijgeluiden zoals op straat en in de winkel is het precies zoals jij dat vertelt, ik moet nog steeds liplezen.
Mijn gehoor was vroeger perfect, ik werd 's morgens wakker door het gestilp en gekwetter van de vogels in onze tuin met gesloten ramen, maar na mijn tiende jaar werd het gaandeweg slechter, dus ik weet uit mijn herinnering hoe geluiden moeten klinken, en dat is nu helemaal niet het geval.
Beste Willem,
Wat vervelend dat je verwachtingen omtrent de implantatie op zo'n teleurstelling is uitgelopen. Tevens bemerk ik veel frustratie over hoe de (medische) specialisten met jouw klachten omgaan.
Het is inderdaad zo dat een CI meestal getest wordt in een optimale luisteromgeving. Dit is een ruimte met een optimale akoestiek, geen bijgeluiden en alles wordt vaak heel duidelijk (en iets langzamer) uitgesproken. Ik ben het met je eens dat dit geen goede weergave is van het dagelijks leven.
Uit jouw relaas kan ik niet direct opmaken wat je geschiedenis is. Bijvoorbeeld hoe oud je bent, hoe lang je al doof bent en in welke mate, of je wel/geen hoortoestellen gebruikte et cetera. Dit zijn al met al hele belangrijke indicatoren bij het te verwachten eindresultaat. Met andere woorden: iemand die nog jong is, goed heeft kunnen horen en veel taalgevoel heeft met een goede spraakontwikkeling, behaalt over het algemeen betere resultaten dan iemand die al jaren doof is en zijn restgehoor amper gestimuleerd heeft.
Bij sommige mensen is spraakverstaan zonder mondbeeld prima haalbaar, terwijl anderen altijd afhankelijk zullen blijven van het mondbeeld (liplezen). Dit ligt (meestal) niet aan de kwaliteit van het apparaat, maar hangt heel nauw samen met de mate van oefenen, de kwaliteit van de hoorzenuw en de plasticiteit van de hersenen. Je hoort immers niet met je oren maar met je hersenen.
Mensen die een langere tijd doof zijn geweest (ik spreek uit eigen ervaring) moeten niet alleen weer leren horen, maar moeten ook weer leren filteren. Met andere woorden: hoe zorgen de hersenen ervoor dat belangrijke input (de spraak) dominant is, en minder belangrijke input (omgevingsgeluiden) als het ware genegeerd worden. Oefenenen met je CI is geen constant stijgende curve. Meestal is dit een langer proces zijn waarbij je soms twee stappen vooruit gaat, maar ook wel eens een stap achteruit gaat. Je kunt je dan onzeker voelen over de kwaliteit van het hulpmiddel of de instelling daarvan.
De specialist ziet blijkbaar nog geen rede of aanleiding om je verder te onderzoeken. Dat lijkt me in eerste instantie positief. Toch lijkt het me in jouw geval zinvol om nogmaals contact op te nemen met je medisch team. Vertel hen over je teleurstelling en je twijfels. Mogelijk kunnen ze samen met jou alle opties nog eens na gaan en zo zaken uitsluiten.
Een cochleair implantaat kan een prachtig hulpmiddel zijn. Ik zou absoluut niet meer zonder kunnen. Dagelijks is het mijn trouwe maatje dat je helpt bij de communicatie in de samenleving. Tevens luister in erg graag naar muziek wat ik vrijwel dagelijks doe. Muziek is een prachtige emotie en verrijking van het leven. Maar ik besef ook dat een CI geen wondermiddel is. In het gunstige geval word je weer (in min of meerdere mate) slechthorend. En met die slechthorendheid zul je moeten dealen. Je zult moeten uitvinden hoe je daar het beste mee om kan gaan. Dat kan betekenen dat je rekening zult moeten houden met moeilijke luistersituaties zoals feestjes, restaurants en horeca, dat je (gedeeltelijk) afhankelijk zult zijn van spraakafzien (liplezen) of dat je in sommige gevallen een schrijf- of gebarentolk zult inzetten, of ringleiding zult gebruiken...
Je bent nu ongeveer 7 maanden aangesloten. Daarmee kunnen we concluderen dat je nog lang niet klaar bent met revalideren. Probeer je teleurstelling en frustratie niet te laten overheersen, want dat zal het verloop van het proces zeker geen goed doen. Maar probeer ism je CI team een aantal onzekerheden uit te schakelen, en wees blij met kleine tussentijdse vorderingen. Je zult echt bemerken dat het dan beter zal gaan. Ik hoop over een tijdje van je te vernemen hoe het gaat!
Beste Pascal,
Ik willem.c ben 59 jaar en heb de ziekte van meniere sinds 2000. Het gevolg is dat er langzaam na iedere aanval een gehoorverlies optreed van enkele procenten. Het geval wil dat ik het aan beide oren heb en mijn rechteroor sinds 2009 helemaal doof is gebleven. In mijn linkeroor is nu alleen nog licht geluid hoorbaar via een koptelefoon. Gehoorapparaten heb ik jaren geleden geprobeerd maar daar was geen beginnen aan omdat je tijdens een aanval in 24 uur doof bent en het geluid in stapjes zich weer hersteld tot een verlies van +_ 5% minder dan dat je nog had. Je blijft dus om de paar dagen naar de audicien lopen om hem weer redelijk te krijgen en dat dus om en om per oor en soms gelijktijdig. Daar heeft de audicien na 2 jaar genoeg van gekregen en me verwezen naar een audiologisch centrum. Aangezien de normale gehoortesten met koptelefoon uitgevoerd worden was ik steeds te goed voor een CI,maar hoorde ik op 10 centimeter van mijn oor niets meer. Totdat mijn linkeroor in 2011 lang genoeg doof bleef om die testen ook niet meer te verstaan en ik eindelijk in aanmerking kwam voor een CI. Ik heb een kort auditief geheugen d.w.z ik ben pas kort echt doof en herken dus snel geluiden en woorden. Na de operatie bleek dat ook wel en na 2 weken dagelijkse training in het ziekenhuis en 1 week dagelijkse training bij mijn eigen logopediste zat mijn intensieve training erop en had alle stof inclusief woordenlijsten en voorgelezen kranteberichten. Resultaat 91% score met complete goede woordjes. Diep uit de la haalde ze oefeningen tevoorschijn om te zien of ik het verschil tussen een V en een F kon horen,zelfs daar scoorde ik nog bijna de helft goed. En nu komt de frustratie die jij bespeurt. Twee maanden na mijn revalidatie stortte het in en resoneerd alles heel erg en is een gesprek niet meer mogelijk. De test met losse woordjes scoort nog altijd 65%,maar ik hoor alleen nog maar de klinkers en ze worden als woord goedgerekend. De klank noemen ze nu het belangrijkste,maar van losse klanken kan ik geen zin maken. De 65% is bovengemiddeld en alles is dus goed volgens de prof. Het verschil van 91 terug naar 65 is ongekend en dan ook nog het verschil van woordjes horen bij 91% of alleen de klinker raden bij 65%. Al mijn argumenten ten spijt,ze weigeren gewoon nader onderzoek naar de door hun geopperde mogelijke oorzaken omdat ik puur op de 65% afgerekend wordt en niet op de 91% die ik had. Gewoon pech voor mij wordt er gezegd,en ik moet er maar mee leren leven. Ik hoop dat je nu mijn frustratie beter begrijpt.
Groeten Willem.c
Hallo Willem,
ik snap je frustratie. Van 91 naar 65 zonder verklaring is inderdaad frustrerend. Ik neem aan dat alle zaken als microfoon, spoel en processor vervangen zijn omte kijken of daar de oorzaak ligt.
Ik kan je helaas geen oplossing bieden van doe dit of dat en dan is alles opgelost. Ik hoop dat je er met het ci team datjou heeft behandeld tot een oplossing kan komen.
hou ons op de hoogte hoe het gaat.
groet,
Arno
Hallo Arno,
Hier Willem.c even met een up-date van de situatie met mijn CI. Kortom, vrij uitzichtloos wat betreft het spraakverstaan. Na een d.m.v spraakafzien gevoerd gesprek alleen met de KNO arts ( de audioloog die mij gelijk geeft zou daarbij ook aanwezig zijn, was verhinderd????? ) Ben ik vertrokken met zijn mededeling dat ik hem ook in de kast mag leggen of dat ik maar naar maatschappelijkwerk moest gaan om het uit mijn hoofd te laten praten. Ik heb mijn woede laten bekoelen en gelaten zoals het was. Tot ik na 3 maanden een uitnodiging kreeg voor een gehoortest. In het ziekenhuis heb ik naar de bewuste audioloog gevraagd en heb hem opgezocht. Deze was toch wat verlegen met hoe het allemaal zo gelopen was,en heeft mij aangeboden om eens in de 6 weken een fitting te doen om toch op deze wijze het maximale resultaat te behalen. Steeds weer 3 nieuwe afstellingen,het probleem bij mij zit in het ongewoon hoge volume om verstaanbaarheid te krijgen in een stille ruimte, waardoor alle geluiden in de buitenwereld alles overstemmen en als gekrijs of zwaar geluid met echo bij mij binnenkomen. Intussen is er een lichte verbetering voor gesprekken buiten of in stille ruimte,s. Maar in een zaal met pratende mensen is het alsof ik dicht bij een drumband sta. Radio,Televisie, Muziek of Telefoon is nog steeds niet haalbaar. Tot zover dit en ik blijf hopen op het ureka moment.
Goed te horen dat er in ieder geval naar wordt gekeken en dat er blijkbaar een verbetering is.
Ik denk dat veel CI gebruikers problemen hebben met het horen in omgevingsgeluid.
Ik ervaar dat zelf ook en met alleen mijn CI heb ik behoorlijk veel moeite om iemd te verstaan in een gezelschap.
Bij mij ligt het trouwens toch anders want ik doe mee aan het onderzoek : CI bij asymmetrisch gehoorverlies.
Hierbij krijg ik extra hoortesten vanwege dat onderzoek.
Ik zit dan in een kamer met rondom allemaal boxen. Ik moet dan met ruis aangeven wat ik hoor en dat zijn cijfers in een bepaalde volgorde. Dat geldt dan voor mij de combinatie hoortoestel en CI. Als ik op mijn "goede" oor ( ca. 65% spraakverstaan) normaal kan horen dan liggen mijn hoortoestel en CI min of meer in evenwicht.
Hoor ik slechter met mijn hoortoestel, inmiddels ca. 7 maanden per jaar, dan hoor ik beter met alleen mijn CI.
Ik ben er ook van overtuigd dat de instellingen van mijn CI nog beter kunnen. Ik wacht hier nog even mee want als het goed is zal ik binnenkort de Naída krijgen. Deze wil ik dan zo goed mogelijk ingesteld hebben.
Ik gebruik nu bijna 9 maanden een CI en realiseer mij heel goed dat ik slechthorend blijf.
Ook dat als ik geen CI zou hebben dat ik op dit moment niet meer zou kunnen functioneren op mijn werk. Nu kan ik dat wel en dat is een heel belangrijk voor het behoud van mijn werk.
Cora
Ik ben nog maar net aangemeld op dit forum, en reageer daarom nu pas op een bericht van 2013.
Ik heb het verhaal hierboven gelezen en herken wel veel. Ik voel de behoefte te reageren met als doel anderen te helpen. Ik ben in 2004 geopereerd en draag sindsdien een CI van AB. Ten tijde van mijn operatie was ik 43 jaar en al vanaf mijn 12e slechthorend. Tijdens mijn dove periode van 8 maanden kon ik mijzelf prima redden in de wereld met 80% "spraakverstaan" door liplezen.
Na mijn operatie was ik eigenlijk direct "top of the bill" met spraakverstaan (ook zonder liplezen) percentages tussen de 85 en 97 procent. Ik dacht gelijk dat mijn handicap was opgelost en ik vanaf nu weer vol kon functioneren in de wereld. Dat is ook een lange tijd zo geweest, maar uiteindelijk kom je jezelf een keer tegen. Vooral als je de instelling hebt dat je de hele wereld aan kunt terwijl je toch nog steeds een probleem hebt.
Na een periode van een aantal jaar kwam ik mezelf tegen en kwam ik tot de conclusie dat het niet de hulpmiddelen of de mate waarin je hoort zijn die bepalen wat je hoort maar, zoals iedere slechthorende eigelijk wel weet, dat de gemoedstoestand en je concentratie dat bepalen. Als je niet, zoals ik vaak, de juiste balans houd tussen rust en inspanning heeft dat direct gevolgen voor je spraakverstaan. Als jedat langere tijd niet goed doet kan dat zelfs een blijvend verlies opleveren zo heb ik ervaren. Frustratie gaat dan vervolgens ook weer meespelen, waardoor het nog slechter gaat.
De terugval die Willem hier aangeeft is dus eigenlijk normaal. Het kost nou eenmaal vreselijk veel energie om te kunnen horen wat je wilt. Ik heb zelf de ervaring dat dat met een CI nog veel meer energie kost, aangezien op de momenten dat je niet hoft te luisteren, je hersenen toch aan het werk blijven omdat er toch geluid binnen komt.
Mijn conclusie is dan ook dat ik me op bepaalde momenten "terug" moet trekken en me niet druk maak dat ik iets niet goed hoor, om vervolgens volle energie over te hebben voor de belangrijke momenten die daarom ook wel goed gaan. Ik probeer mijn energie nu dusdanig te verdelen dat die op de juiste momenten beschikbaar is. Natuurlijk blijft het vervelend dat je niet alles hoort, zeker als dat zoals bij mij het geval was dat je dat wel kon. Ik leg me nu maar neer bij het feit dat ik straks in het bejaardencentrum degene ben die het beste hoort
Greetz
Pierre
Groet Willem.C