In 2007 ben ik links geïmplanteerd nadat ik in ongeveer 15 jaar tijd progressief steeds dover ben geworden. De operatie betekende het einde van een periode van grote onzekerheid, frustratie, angst en steeds meer sociale isolatie. Ik ben inmiddels de 40 gepasseerd, getrouwd met Sylvie en samen hebben we 2 volwassen kinderen. In dit 2-talige gezin wordt vooral Frans gesproken, gemengd met Nederlands. Ik werk als financieel interim professional, wat inhoudt dat ik door mijn werkgever bij steeds verschillende bedrijven verhuurd wordt om financiële problemen op te lossen. Steeds verschillende locaties, steeds verschillende collega’s. Dit leek voor mijn operatie onoverkomelijke problemen op te gaan leveren, maar inmiddels draai ik weer volop mee, met vergaderingen, telefonisch overleg en vaak gewoon bikkelhard werken. Grote hobby’s heb ik niet echt, maar het aantal liefhebberijen is groot. Voornamelijk koken, sporten (om de gekookte kilo’s er weer af te krijgen), webdesign en photoshop zijn activiteiten waar ik me momenteel regelmatig mee bezig hou. Ook heb ik een opleiding gevolgd als erkend massagetherapeut. Dat is ook puur voor hobby. Op het verlanglijstje om ooit te leren staan nog autotechniek, lassen, smeden en metselen. Een van mijn grootste hobby’s, die ik door mijn gehoorverlies kwijt dacht te zijn, is het spelen van blokfluit. Gelukkig kan ik hier dankzij mijn ci weer van genieten. Mijn motto is, “de beperkingen van het CI voorbij”. Iedere stap die ik neem, alles wat op gegeven moment wel lukt, vier ik als een overwinning en alles dat bereikbaar lijkt, zet ik als doel. Het CI heeft me veel meer teruggegeven dan alleen maar mijn gehoor.